"เรารักเขา รักจากก้นบึ้งของหัวใจ รักโดยไร้ซึ่งทิฐิด้านสังคมหรือเงินตรา"
"เรา ที่เย่อหยิ่งและทระนงในตัวเอง สำนึกถึงคำว่าชีวิต"
"หลังจากเห็นร่างของเขาคนนั้นที่รักขนาดมอบชีวิตให้ได้ ปราศจากลมหายใจ"
- The seperation between he & me -
part 1 : The seperation between my master and me, the butler. (writing)
#คุณชายตรอมใจ
คุณชายได้กลับมาจากคฤหาสณ์หลังจากที่ท่านพ่อของเขาจับส่งเขาไปแนวหน้า
ทั้งที่ผ่านสนามรบในสงครามมา วิสัยของคุณชายที่สมควรเป็นชายชาติทหารกลับราวกับคนป่วย
อาหารก็กินน้อย วันๆหมกตัวอยู่แต่ในห้อง ออกมาข้างนอกก็หัวยุ่งเหยิง แต่งตัวลวกๆ
และยามดึก เหล่าพ่อบ้านในคฤหาสณ์ของคุณชาย
ก็จะได้ยินเสียงครวญคราง กรีดร้องอย่างคนเสียสติของเขา
ร่ำไห้ เรียกชื่อหา วีรบุรุษของสงคราม ที่ไม่มีวันหวนคืนสู่ชีวิต
"คุณชายป่วยหนัก"
"เราปกติ"
"ต้องทำยังไง ถึงจะกลับมาเป็นเหมือนเก่า" ผมยิ้มออกมา เอ่ยคำพูดที่ทำให้คนฟังได้แต่นิ่งอึ้ง
"เราคนเก่า ตายจากไปแล้ว ตั้งแต่ตอนที่เขาคนนั้นจากไป"
"ครึ่งชีวิตของเราหายไป ถึงเราจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่สมประกอบ
มันจะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าเรา จะได้พบเจอเขาอีกหนและอยู่ด้วยกันตลอดไป"
จะพยายามเขียนให้จบ เป็นเรื่องสั้นๆค่ะ กลับมาเศร้าซึมเลยถ่ายทอดความเศร้าออกมาซะเลย
จะเป็นหลายเรื่องในธีมเดียวกันคือ ธีมที่คนรักจากไป ไม่ว่าจะจากเป็น หรือ จากตาย
โดยเรื่องแรกคือการจากตาย
โดยดำเนินเรื่องทางฝั่งนายเอก คุณชายที่คนรักตายจากในสงคราม กับพ่อบ้านหนุ่มที่หลงรักคุณชาย
ฝั่งหนึ่งก็เจ็บปวดที่คนรักตายจาก อีกฝั่งก็เจ็บปวดที่คนที่ตัวเองรักทุกข์ทรมาน
เป็นนิยายที่เน้นอารมณ์ ความรู้สึกและชีวิต เรื่องราวจะจบยังไง มาติดตามกันค่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น